Мĕн – ма пи! Кайса эс çĕклентĕн, хăваçăм,
Илемлĕх кÿрсе юханшыв çыранне.
Халь ĕнте куç хывнă сана ват ăстаçă,
Лăппа эс вырнаçăн çитсен кĕркунне.
Мĕн-ма кăн-кăвак çеске çуртăн, сиренĕм,
Шерпер пиллесе иксĕлми таврана.
Алли тăсăлать халь кашни çулçÿренĕн,
Парнелĕх татасшăн хăть пĕр сапакна.
Мĕн-ма , улмуççи, çав тĕрлех çимĕç çакрăн?
Ыр ят илтес терĕн пуль эс хуçунтан.
Халь ак чĕтресе çеç ларан, шалкăм çапнăн,
Кашни туратту хуçăлать çурмаран.
Мĕн-ма васкаса пĕве çитрĕн , чиперĕм,
Вутпах çунтаратăн вуншар яш чуна.
Туй кĕтнĕн çиçет ав, асамлăх кĕперĕ.
Туйсам, кÿршĕрех эп, уçсам кантăкна