Пăтратрăн кăмăла, –
Те ман выртса йĕрес.
Юратуран ытла
Мула хакларăн эс.

Каях,
Сана валли
Пулмарĕ мулăм ман.
Ман юрату валли
Пулмарĕ вырăн сан.

Пÿлместĕп сан çулна.
Каях.
Мана эс ман.
Çула каякана
Хаяр сунма хушман.

Каях.
Эп пăлханса
Пăхса юлам хыçран.
Чуна ыраттарса
Эс тухăн ман асран.

Çĕре кĕрсе
Леш тĕнчене
Каятпăр – ятлĕç пымасассăн.
“Мĕскер хăвартăн Çĕр çине?” –
Тесе ыйтаççĕ тет
Пырсассăн.

Чăнах пулсан,
Эппин, унта
Мана хăвармĕç-ха ыйтмасăр.
“Ял-йыш валли поэт ята
Хăвартăм”, – тейĕп
Вăтанмасăр.

Пурччĕ пĕр мучи. Ялан
Вăл çÿретчĕ сăхманпа.
Пасарта,
Çăва тухсан,
Сут тăватчĕ табакпа.

Чĕлĕм хыпнă çур пасар
Хĕвĕшетчĕ ун тавра.
Çынсене табак ним мар
Çывăхлатнă-ши вара?

Пĕр-пĕрне пÿлсе,
Тĕксе
Калаçатчĕç кăмăлтан.
Йăтайми халап илтсе
Эп килеттĕм пасартан.

Ĕне сурăм ирхине,
Çу ÿкертĕм çÿпçере.
Кĕпе-йĕм кил картине
Çуса çакрăм ик витре.

Арăм çенĕк умĕнче
Ларчĕ кăмăллăн кулса.
Вăл пур чух картишĕнче
Юри ÿкрĕм тăсăлса.

Арăм кÿршĕ илтмелле:
“Ах, Микуç!” – тет ÿлесе.
Эпĕ выртрăм месерле
Сывламасăр итлесе.

Çĕпĕрте те ыр йăла
Çĕклентерчĕ кăмăла.
Чăвашсем мана:
“Хăта”, –
Тесе чĕнчĕç пĕр ялта.

“Кил, хăта. Çĕр вырт, хăта,
Васкаса ан кай. Тăхта”, –
Тени маншăн чăнласах
Ылтăнран та хаклăрах.